Ağaçtan Öte Yol Var

Çocuklar Nasrettin Hoca’yı çok seviyorlarmış. Hoca’nın
da çocukları çok sevdiğini bildikleri için ona şaka yapmaktan
çekinmiyorlarmış. Bu sefer niyetleri Hoca’nın çarıklarını alıp kaçmakmış.
Bunun için de bir yolunu bulup Nasrettin Hoca’yı ağaca çıkartmaya
karar vermişler.
 Nasrettin Hoca çocuklara,
 -Hayırdır çocuklar, söyleyin bakalım ne istiyorsunuz, diye
sormuş.
 Aralarından iki çocuk, Gülce ve Ali öne atılmış. Pembe yanaklı minik
Gülce,
 -Hocam, aramızda Nasrettin Hoca bu ağaca çıkabilir mi çıkamaz
mı, diye iddiaya girdik, demiş.
 Nasrettin Hoca, çocukların kendisini oyuna getirmek istediklerini
anlamış ama belli etmemiş. Ağaca şöyle bir bakmış ve:
 -Deneyelim bakalım, demiş.
Çocuklar hemen bağrışmaya başlamışlar:
 -Yaşa Nasrettin Hoca!
 Hoca heybesini kenara koymuş ve çarıklarını çıkarmış. Ama yere bırakmamış. Çocukların şaşkın bakışları
arasında kuşağının arasına yerleştirmiş. Sonra
ağaca tırmanmaya başlamış. Çocukların
yüzleri asılmış. İtiraz etmişler.
 -Aaa, Hocam! Ağaçta çarıkları ne yapacaksın?
Hoca hemen cevap vermiş:
 -Belli mi olur çocuklar,
belki ağaçtan öteye yol vardır.
Yanımda bulunsun, yürür
giderim...