gitmiş. Öğlene kadar çalışmış. Hava çok güzelmiş. Tarladaki işleri
bitince gölün kıyısını gezerek evine gitmeye karar vermiş. Çimenler
yemyeşil, göl masmaviymiş. Kuşlar ‘cik cik’ diye ötüyormuş. Hoca,
gölün kıyısına oturmuş. Karnının açlığını fark etmiş.Yanında hanımının
tarlada yemesi için hazırladığı yemekler varmış. Torbasından yemeğini
çıkarmış. Yemeğinin yanında bir çömlek yoğurt varmış. Hoca bir
güzel karnını doyurmuş. Sonra çömlekteki yoğurdu kaşık kaşık göle
dökmeye başlamış.
Yoldan geçen bir adam Hoca’yı görmüş:
-Hayrola Hocam, yoğurdu göle niye döküyorsun, diye sormuş.
Hoca adama gülümsemiş:
-Gölü mayalıyorum, görmüyor musun?
Adam alaylı alaylı gülmüş.
-İlahi Hocam, göl hiç maya tutar mı?
Nasrettin Hoca, öyle deme komşum, demiş ve eklemiş:
-Ya tutarsa!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder